Oorsprong en uiterlijk van de Bosanemoon
Wanneer de witte bloemen van anemonen in de bossen verschijnen, komt de lente echt in een stroomversnelling. Zo krijg je de voorbode van de lente in de tuin.
Elk voorjaar behaagt de Bosanemoon (Anemone nemorosa) het oog van de boswandelaar met dichte witte bloementapijten. Vooral in loof- en naaldbossen komt de vroegbloeiende plant afkomstig uit Europa en Azië vaak voor. Deze anemoonsoort is, net als de vroegbloeiende bol- en knolgewassen, een geofyt – dat wil zeggen, hij ontkiemt snel in het voorjaar, maar heeft zijn groeicyclus al in de vroege zomer voltooid en trekt zich terug in de aarde. Met deze slimme strategie maakt de winterharde vaste plant optimaal gebruik van de periode waarin de boomtoppen nog veel licht doorlaten.
Standplaats en toepassing van de Bosanemoon
Als bosplanten hebben anemonen losse, humusrijke tuinaarde nodig. Ze voelen zich het meest comfortabel op kalkrijke bodems, maar verdragen ook licht zure grond. Gelijkmatig bodemvocht en een licht beschaduwde ligging onder grotere bomen, bijvoorbeeld onder een vrij groeiende haag of een vrijstaande boom, zijn belangrijk.
Omdat de Bosanemoon snel dichte begroeiing kan vormen, is deze ideaal als u een groter gebied onder houtachtige planten wilt aanplanten. Het is hier het beste te combineren met laatbloeiende schaduw vaste planten zoals Hosta of Astilbe, want als de voorjaarsbloeier na de bloei verdwijnt, kunnen deze de vergeelde bladeren bedekken. Zeer decoratief zijn ook combinatiebeplantingen met andere vroegbloeiende soorten Sierui.
Snoei
Omdat de Bosanemoon direct na de bloei verdwijnt, hoeft hij niet gesnoeid te worden. De bovengrondse plantendelen sterven in de zomer volledig af. Ze worden dan verborgen door de andere planten en afgebroken tot waardevolle humus. Maar je kunt altijd een boeket voor de vaas snoeien in het voorjaar.